Obrzęd wyznaczenia nadzwyczajnych szafarzy udzielania Komunii świętej

OBRZĘD WYZNACZENIA NADZWYCZAJNYCH SZAFARZY UDZIELANIA KOMUNII ŚWIĘTEJ

  1. Osoba, która w szczególnych przypadkach może być wyznaczona przez ordynariusza miejsca lub jego delegata do udzielania Komunii Świętej, otrzymuje tę posługę zgodnie z podanym niżej obrzędem1). Obrzęd może być sprawowany podczas Mszy Świętej albo poza nią, z udziałem wiernych.
    Jeśli obrzęd sprawowany jest podczas Mszy Świętej, a Tabela pierwszeństwa dni liturgicznych na to pozwala, zaleca się sprawowanie w kolorze białym wotywnej Mszy o Najświętszej Eucharystii własnymi czytaniami, wybranymi ze zbioru czytań na tę Mszę (Lekcjonarz mszalny, t. VIII).

A. OBRZĘD PODCZAS MSZY ŚWIĘTEJ

  1. Po homilii mszalnej, w której wyjaśnia się obecnym istotę funkcji nadzwyczajnego szafarza dla społeczności wiernych, celebrans przedstawia ludowi osoby wybrane na nadzwyczajnych szafarzy udzielania Komunii Świętej. Czyni to w tych lub podobnych słowach:

Umiłowani, tym naszym braciom (i siostrom) zostanie powierzona funkcja, która ich upoważnia do udzielania sobie i innym Komunii Świętej, oraz do zanoszenia jej chorym, także jako Wiatyk.
Wy zatem, umiłowani bracia (i siostry), wyznaczeni do tak ważnego zadania w Kościele, starajcie się dawać przykład życia chrześcijańskiego w wierze i dobrych obyczajach, gorliwiej korzystając z eucharystycznej tajemnicy jedności i miłości. Wszyscy bowiem, którzy spożywamy ten sam chleb i pijemy z tego samego kielicha, stanowimy jedno Ciało.
Udzielając innym Komunii Świętej, ukazujecie życiem braterską miłość, zgodnie z poleceniem Pana, który podając uczniom swoje Ciało do spożywania, powiedział: „To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem”.

  1. Kandydaci na nadzwyczajnych szafarzy stają przed celebransem, który kieruje do nich następujące pytania:

Drodzy bracia (i siostry), pytam każdego z was:

Czy chcesz przyjąć posługę podawania twoim braciom i siostrom Ciała i Krwi Pańskiej, w służbie i budowaniu Kościoła?

Kandydaci odpowiadają: Chcę.

Czy chcesz, udzielając Eucharystii, czynić to z najwyższą czcią i szacunkiem?

Kandydaci odpowiadają: Chcę.

  1. Wszyscy wstają. Kandydaci klękają, a celebrans wzywa wiernych do modlitwy:

Umiłowani, błagajmy z ufnością Boga Ojca, ażeby zechciał napełnić swoim błogosławieństwem naszych braci (i siostry), którzy zostali wybrani do udzielania Najświętszej Eucharystii.

Wszyscy modlą się chwilę w ciszy, po czym celebrans kontynuuje:

Najłaskawszy Boże, Stwórco i Rządco Twojej rodziny, zechciej + pobłogosławić tych naszych braci (i siostry); niech ci, którzy będą wiernie rozdzielać Pokarm życia, wsparci mocą tego sakramentu, otrzymają udział w uczcie niebieskiej. Przez Chrystusa Pana naszego.

Wszyscy: Amen.

  1. W modlitwie powszechnej należy uwzględnić wezwanie za nowych szafarzy.
  2. W procesji z darami nowo ustanowieni szafarze przynoszą do ołtarza naczynia z chlebem i winem, a podczas Komunii świętej modą przyjąć Eucharystię pod obiema postaciami.

B. OBRZĘD POZA MSZĄ ŚWIĘTĄ

  1. Gdy lud się zgromadzi, śpiewa się odpowiednią pieśń. Po pozdrowieniu wiernych następuje krótka liturgia słowa. Czytania i śpiewy między czytaniami można wziąć w całości lub w części z liturgii danego dnia albo z czytań przewidzianych na Mszę o Najświętszej Eucharystii (Lekcjonarz mszalny, t. VIII).
  2. Dalej obrzęd odbywa się w sposób opisany wyżej, w numerach 2-5.
  3. Obrzęd ustanowienia kończy się błogosławieństwem i odesłaniem ludu, jak zwykle. Stosowny śpiew zamyka celebrację.

 

Przypisy

  1. Por. Instrukcja Kongregacji Sakramentów Immensae caritatis, 20 stycznia 1973, część 1, nr I i VI.

 

Źródło: Obrzędy ustanowienia lektorów i akolitów oraz przyjęcia kandydatów do diakonatu i prezbiteratu. Pontyfikał Rzymski odnowiony zgodnie z postanowieniem Świętego Soboru Powszechnego Watykańskiego II wydany z upoważnienia papieża Pawła VI. Dodatek. s. 81 – 83.

 

cyt. za: Vademecum Liturgiczne