IV Modlitwa Eucharystyczna

Czwarta Modlitwa Eucharystyczna, nawiązując w treści i strukturze do Modlitw Eucharystycznych Kościołów wschodnich, jest pięknym hymnem ku czci Boga i Jego działania w historii zbawienia człowieka. Nie jest, niestety, zbyt często stosowana, tak ze względu na jej długość, jak i niepewność dotyczącą zasad jej używania. Dla dobra wiernych warto ją „odkryć”, zwłaszcza w zbliżającym się Wielkim Poście. Oto przypomnienie zasad kierujących tą modlitwą.

IV ME ma własną prefację, która tworzy treściowo organiczną całość z pozostałą częścią tekstu. Oznacza to, że nie wolno zamieniać tej prefacji na inne. Dlatego też modlitwy tej nie można używać w obchodach, które mają prefację własną (np. Prefacja o Ofiarowaniu Pańskim, Prefacja na
I Niedzielę Wielkiego Postu itp.).

Z tego samego powodu można jej używać wtedy, gdy Msza nie ma własnej prefacji, a zatem także w niektóre niedziele (np. III, IV i V Niedzielę Wielkiego Postu w roku B i C, w niedziele Okresu Zwykłego, Adwentu itp.). Zawsze można jej użyć w dni powszednie każdego okresu liturgicznego oraz we wspomnienia świętych.

Zgodnie z postanowieniem Ojca Świętego, także w IV ME dodaje się wspomnienie św. Józefa
(… z Najświętszą Dziewicą, Bogurodzicą Maryją, ze świętym Józefem, Jej Oblubieńcem, z Apostołami …), czego nie ma jeszcze w starszych wydaniach Mszału Rzymskiego dla Diecezji Polskich.

źródło: Biuletyn Duszpasterski 2/18 Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej, str. 7