192. Po Komunii świętej akolita ustanowiony obrzędem pomaga kapłanowi lub diakonowi w oczyszczeniu i uporządkowaniu naczyń liturgicznych. Jeżeli nie ma diakona, ustanowiony akolita przenosi naczynia liturgiczne na kredens oraz tam jak zwykle je oczyszcza i porządkuje.
249. Jeśli Komunia koncelebransów odbywa się przez zanurzenie, główny celebrans spożywa Ciało i Krew Pana w zwykły sposób, zwracając uwagę na to, by w kielichu pozostała wystarczająca ilość Najświętszej Krwi do Komunii koncelebransów. Następnie diakon lub jeden z koncelebransów stawia kielich pośrodku ołtarza lub z boku na innym korporale, razem z pateną zawierającą części Hostii. Koncelebransi podchodzą kolejno do ołtarza, przyklękają, biorą Hostię i zanurzywszy ją częściowo w kielichu, podłożywszy puryfikaterz pod usta, spożywają. Następnie wracają na swoje miejsca jak na początku Mszy świętej.
Komunię przez zanurzenie przyjmuje również diakon z rąk jednego z koncelebransów; na słowa koncelebransa: Ciało i Krew Chrystusa odpowiada: Amen. Diakon spożywa przy ołtarzu Najświętszą Krew, która została, wspomagany w razie potrzeby przez niektórych koncelebransów. Następnie kielich przenosi na kredens i tam on sam albo obrzędem ustanowiony akolita oczyszcza, wyciera i porządkuje naczynia liturgiczne jak zwykle.
Przyjrzyjmy się następnemu dokumentowi. Tym razem “Redemptionis sacramentum”:
119. Kapłan, po powrocie do ołtarza po udzieleniu Komunii, stojąc przy ołtarzu lub przy kredensie, puryfikuje patenę lub puszkę nad kielichem, następnie puryfikuje kielich, zgodnie z przepisami Mszału, i wyciera kielich puryfikaterzem. Gdzie jest obecny diakon, on podchodzi do ołtarza wraz z kapłanem i puryfikuje naczynia. Naczynia przeznaczone do puryfikacji, zwłaszcza jeśli jest ich wiele, po odpowiednim nakryciu wolno jednak pozoŹstawić na korporale na ołtarzu lub na kredensie; w tym przypadku kapłan lub diakon puryfikuje je zaraz po Mszy, po odesłaniu ludu. Podobnie prawnie ustanowiony akolita pomaga przy ołtarzu lub kredensie kapłanowi albo diakonowi przy puryfikacji naczyń liturgicznych i ich porządkowaniu. Jeśli diakon jest nieobecny, prawnie ustanowiony akolita przenosi naczynia liturgiczne na kredens i tam w zwykły sposób puryfikuje je, wyciera i porządkuj
Na koniec przytoczę odpowiedź, jakiej na to pytanie udzielił bp Cichy na łamach kwartalnika Anamnesis:
P. 279 Ogólnego wprowadzenia do Mszału rzymskiego postanawia: „Naczynia liturgiczne puryfikuje kapłan, diakon albo ustanowiony akolita po Komunii lub po Mszy świętej, w miarę możliwości, na kredensie. Kielich puryfikuje się wodą albo wodą i winem; spożywa ją ten, kto dokonuje puryfikacji. Patenę wyciera się zwykle puryfikaterzem”.
I tu można by zakończyć wypowiedź, gdyby nie jeden dokument, który wprowadza chaos i zamieszanie. Jest do “Instrukcja w sprawie formacji i sposobu wykonywania posługi nadzwyczajnego szafarza Komunii św. w Archidiecezji Poznańskiej”, gdzie w punkcie VIII czytamy:
“(…) Po zakończeniu udzielania Komunii św. kapłan i szafarz wracają do ołtarza. Kapłan zanosi puszkę z Najświętszym Sakramentem do tabernakulum, po czym wraca do ołtarza i puryfikuje pateny i kielich, lub też, gdy kapłan zanosi puszkę z Najświętszym Sakramentem do tabernakulum, szafarz nadzwyczajny puryfikuje w tym czasie pateny i kielich na kredensie.(…)”
Podsumowanie. Generalnie dokumenty Kościoła mówią, że puryfikować może tylko prezbiter, diakon lub ustanowiony akolita. Powołując się na OWMR, instrukcje Redemptionis Sacramentum opracowaną przez Kongregację Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów oraz Kongregację Nauki Wiary oraz wypowiedź bpa Cichego, który był wtedy Przewodniczącym Komisji Episkopatu ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów uważam, że szafarz nadzwyczajny (nie akolita) nie może puryfikować.
“który wprowadza haos i zamieszanie”
Myślę, że to w głowach młodych ludzi faktycznie może wprowadzić HAOS :))